آب سیاه یا گلوکوم

تاریخ آخرین آپدیت: 25ام اردیبهشت 1403

مقدمه

آب سیاه یا گلوکوم یک بیماری چشمی مزمن است که معمولاً با افزایش فشار داخل چشم و تخریب تدریجی نورون‌های عصبی مربوط به بینایی ایجاد می‌شود. متاسفانه، در صورت عدم درمان به موقع، این بیماری ممکن است عواقب جبران ناپذیری مانند نابینایی به همراه داشته باشد. به جهت اهمیت این موضوع، در این مقاله سعی کردیم تا به صورت اختصاصی کلیه ی اطلاعات مورد نیاز در مورد بیماری آب سیاه را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. بنابراین در صورتی که علاقه مند به کسب اطلاعات در این زمینه هستید، توصیه می کنیم تا انتهای مطلب را مطالعه نمایید.

بیماری آب سیاه چشم چیست؟

بیماری آب سیاه یا گلوکوم یک بیماری چشمی است که به طور عمده با افزایش فشار داخل چشم و تخریب تدریجی عصب بینایی همراه است. در شرایط طبیعی، فشار داخل چشم توسط مایعی که درون چشم وجود دارد، تنظیم می‌شود. اما در بیماران مبتلا به آب سیاه، این فشار بیش از حد معمول افزایش می‌یابد و باعث آسیب دیدن عصب بینایی و سایر ساختارهای چشمی می‌شود.

آب سیاه به طور عمده بدون ‌علامت آغاز می‌شود و افزایش تدریجی فشار داخل چشم باعث ایجاد آسیب در عصب بینایی می‌گردد. به مرور زمان، این آسیب می‌تواند منجر به کاهش هرچه بیشتر بینایی و در نهایت نابینایی گردد.

آیا بیماری آب سیاه روی هر دو چشم تاثیر می گذارد؟

غالبا بله. بیماری آب سیاه یا گلوکوم، در بیشتر موارد روی هر دو چشم تاثیر می‌گذارد. اما ممکن است درجه و شدت آن در هر چشم متفاوت باشد.

علت ابتلا به آب سیاه یا گلوکوم چیست؟

علل ابتلا به آب سیاه هنوز به طور کامل مشخص نشده است. اما احتمالا عوامل زیر در ایجاد گلوکوم موثر هستند:

• عوامل ژنتیکی
• عوامل محیطی
• فشار خون بالا
• برخی بیماری‌های زمینه ای مانند دیابت و استرس اکسیداتیو
• افزایش سن
• سابقه ی خانوادگی
• نژاد (افراد سیاه‌پوست)
• سابقه جراحی چشمی
• ضربات قبلی به چشم

علائم گلوکوم یا آب سیاه چیست؟

گلوکوم یا آب سیاه معمولا در ابتدا علامت خاصی ندارد. اما به تدریج علامت های مختلفی از قبیل سردرد، درد چشم، قرمزی چشم، تغییرات در دید شبانه، بینایی کاهش یافته، تاری دید به صورت ناگهانی، تهوع، استفراغ و دید هاله ای را بروز می دهد.

در حالت پیشرونده ی آب سیاه، بینایی تدریجاً کاهش می‌یابد. این کاهش بینایی در ابتدا بیشتر دید محیطی را تحت تاثیر قرار می دهد. اما در صورت عدم درمان، ممکن است دید مرکزی نیز تحت تأثیر قرار گیرد.

مکانیسم ایجاد آب سیاه یا گلوکوم چیست؟

در چشم ما دائما مایع زلالی به نام زلالیه (Aqueous) ترشح می شود. این مایع از طریق شبکه ی سوراخ داری در کناره های داخلی سیاهی چشم تخلیه می گردد. کار این مایع تغذیه و اکسیژن رسانی به قسمت هایی از چشم مانند قرنیه و عدسی است که فاقد عروق خونی هستند. چنانچه به هر دلیلی، مسیر عبوری مایع زلالیه مسدود و یا تنگ شود، فشار چشم بالا رفته و فرد دچار آب سیاه یا گلوکوم می گردد. اگر فضای داخل چشم تنگ باشد (زاویه ی چشم تنگ باشد)، گلوکوم زاویه بسته ایجاد می شود. اما اگر فضای داخل چشم طبیعی باشد ولی سوراخ های شبکه ای مشبک خوب باز نباشند، گلوکوم زاویه باز ایجاد می شود.

تفاوت گلوکوم زاویه باز و گلوکوم زاویه بسته در چیست؟

علائم و روش درمان این دو نوع گلوکوم با یکدیگر متفاوت است.

در گلوکوم زاویه بسته علائم ناگهانی و شدید هستند و در بسیاری از موارد با مسمومیت های گوارشی (به دلیل تهوع و استفراغ و سردرد) و یا حملات میگرنی اشتباه گرفته می شوند.

اما در گلوکوم زاویه باز علائم به صورت تدریجی بروز نموده و بیماری تا مراحل انتهایی که کاهش دید ایجاد شود، بدون علامت است. این بیماری تنها توسط چشم پزشک و در طی معاینات دوره ای قابل تشخیص است.

روش تشخیص آب سیاه چیست؟

تشخیص آب سیاه توسط چشم پزشک با استفاده از روش‌های مختلف انجام می‌شود. این روش ها عبارتند از:

• اندازه‌گیری فشار داخل چشم توسط دستگاهی به نام تونومتر
• اندازه گیری و بررسی میدان بینایی
• تصویربرداری از عصب بینایی
• بررسی ضخامت قسمت مرکزی قرنیه
• بررسی میزان صدمه و آسیب عصب بینایی
• معاینه ی محل تخلیه ی مایع داخل چشم

روش درمان آب سیاه یا گلوکوم چیست؟

درمان آب سیاه به منظور کنترل فشار داخل چشم و جلوگیری از تخریب بیشترعصب بینایی انجام می‌شود. اولین و رایج ترین روش درمان گلوکوم، مصرف قرص ها و قطره های چشمی مخصوص می باشد. این داروها معمولاً باعث افزایش خروج مایع از چشم و کاهش تولید مایع داخل چشمی می‌شوند. لطفا قطره های چشمی را به صورت منظم، اصولی و دقیقا مطابق تجویز پزشک خود استفاده نمایید.

در صورت تمایل به کسب اطلاعات جامع در زمینه ی استفاده از قطره های چشمی، می توانید مقاله ی روش صحیح قطره ریختن در چشم را مطالعه نمایید. اگر فشار داخل چشم با دارو کنترل نشود، جراح استفاده از لیزر و یا عمل جراحی گلوکوم (ترابکولکتومی) را برای درمان آب سیاه پیشنهاد می کند. در برخی موارد نیز جراح با تعبیه ی یک شانت چشمی به نام شنت احمدوالو، به خروج مایع از چشم و هدایت آن به فضای زیر ملتحمه کمک می کند.

نهایتا، روش درمان این بیماری بسته به ویژگی‌های بیمار، شدت بیماری دارد. بهتر است با یک چشم‌پزشک متخصص مشورت کنید تا درمان مناساسی و مناسبی را برای شما تعیین شود. همچنین، برنامه‌های درمانی ممکن است در طول زمان تغییر کنند و نیاز به پیگیری و بازبینی داشته باشند.

یک توصیه ی مهم در مورد گلوکوم

مهمترین نکته در مورد این بیماری این است که در ابتدا علائم قابل توجهی ندارد. به همین دلیل، اهمیت بررسی دوره‌ای چشم توسط یک چشم‌پزشک حاذق و انجام معاینات مناسب و اندازه‌گیری فشار داخل چشم بسیار بالاست. این موضوع به مراتب در افراد ریسک پذیر مانند افراد با سابقه خانوادگی ابتلا به آب سیاه، پر اهمیت تر است.

عمل جراحی گلوکوم یا ترابکولکتومی چیست؟

عمل جراحی ترابکولکتومی، یک روش جراحی موثر برای درمان برخی از انواع گلوکوم می باشد. هدف اصلی این عمل، ایجاد یک مسیر مناسب جهت تخلیه ی مایع داخل چشم و کاهش فشار داخل چشمی است.

در برخی موارد نیز نیاز است تا یک شنت ویژه در چشم تعبیه و فیکس گردد. این شانت چشمی، احمدوالو نام دارد و به کاهش فشار داخل چشم در بیماران مبتلا به آب سیاه، کمک به سزایی می کند.

شانت احمدوالو چیست؟

شانت احمدوالو (Ahmed Glaucoma Valve یا Ahmed Valve Shunt) یکی از رایج ترین شانت های جراحی می باشد. در مواقعی که گلوکوم با روش های دارویی، لیزر و جراحی ترابکولکتومی قابل کنترل و درمان نباشد، جراح غالبا عمل جراحی احمدوالو را به عنوان راه حل، پیشنهاد می نماید. به کمک شانت احمدوالو جریان مایع داخل چشم در یک جهت محدود شده و فشار داخل چشم کاهش می یابند.

آیا جراحی ترابکولکتومی و یا کارگذاری شانت احمدوالو نیاز به بیهوشی عمومی دارد؟

به طور کلی، جراحی های ترابکولکتومی و کارگذاری شانت احمدوالو، به دو روش استفاده از بیهوشی عمومی و یا بیهوشی موضعی قابل انجام هستند. این تصمیم با توجه به وضعیت سلامت عمومی بیمار و با مشورت بیمار، جراح چشم و متخصص بیهوشی گرفته می شود.

مزایای عمل جراحی گلوکوم و احمدوالو چیست؟

عمل های جراحی ترابکولکتومی و تعبیه ی شانت احمدوالو، مزایای متعددی دارند که در ادامه به برخی از آنها اشاره شده است:

کاهش فشار داخل چشم

هدف اصلی جراحی ترابکولکتومی، کاهش فشار داخل چشم است. با انتخاب این روش جراحی، میزان فشار داخل چشم کاهش می‌یابد. این موضوع هم می‌تواند سبب جلوگیری از تخریب عصب بینایی و حفظ بینایی گردد.

کاهش نیاز به داروهای ضد گلوکوم

برخی از بیماران گلوکوم نیاز به مصرف مداوم داروهای ضد گلوکوم دارند. با انجام ترابکولکتومی و کاهش فشار داخل چشم، در اکثر موارد نیاز به استفاده از این داروها کاهش یافته و یا از بین می رود.

افزایش کیفیت بینایی

در برخی موارد، جراحی ترابکولکتومی می‌تواند بهبود قابل توجهی در کیفیت بینایی ایجاد نماید. با کاهش فشار داخل چشم و حفظ عصب بینایی، شاهد بهبود قابل توجهی در وضعیت دیدتان خواهید بود.

کنترل بهتر گلوکوم

با کارگذاری شنت احمدوالو، می توان به طور مداوم فشار داخل چشم را بررسی و کنترل نمود. این موضوع سبب بهبودی قابل توجهی در وضعیت چشم شما خواهد شد.

عوارض جانبی عمل های ترابکولکتومی و تعبیه شانت احمدوالو

همانند هر عمل جراحی، عمل های ترابکولکتومی و کارگذاری شانت احمدوالو هم ممکن است با عوارض و مشکلات جانبی همراه باشند. در ادامه با این عوارض آشنا خواهید شد:

خونریزی

احتمال خونریزی در محل جراحی وجود دارد. این خونریزی معمولاً طی چند روز پس از عمل کاهش می‌یابد.

عفونت

عفونت عارضه ی مشترک تمام عمل های جراحی است. چنانچه با علائم عفونت مانند تورم، قرمزی، درد و یا ترشح مواجه شدید، فورا این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

اختلال در بینایی

در برخی موارد، ممکن است پس از عمل ترابکولکتومی برخی مشکلات بینایی مانند کاهش بینایی شبانه و یا اختلال در تشخیص رنگ ها رخ دهد.

اختلال در فشار داخل چشم

احتما کاهش و یا افزایش فشار داخل چشم پس از جراحی وجود دارد. در این شرایط، احتمال نیاز به تنظیم مجدد داروها و درمان‌های دیگر وجود دارد.

تحریک چشم

تعبیه ی شانت احمدوالو ممکن است باعث تحریک و احساس خارش در چشم شود. بنابراین چشم پزشک ممکن است استفاده از قطره‌های چشمی و یا داروهای ضد التهاب را به شما پیشنهاد نماید.

احساس خارش و سوزش در چشم

در برخی موارد، بیماران ممکن است با احساس خارش و سوزش در چشم خود مواجه شوند. این موضوع احتمالا نیاز به تجویز و مصرف داروهای ضد التهاب خواهد داشت.

میزان درد پس از جراحی گلوکوم چقدر است؟

میزان درد پس از جراحی ترابکولکتومی و کاشت شنت احمدوالو در افراد مختلف، بسته به عوامل گوناگون مانند میزان تهوع و استفراغ پس از جراحی، نوع و میزان تجویز داروهای مسکن، میزان دستکاری بافتی توسط جراح، آستانه تحمل درد بیمار و … متفاوت می باشد.

اما به طور کلی در صورت انجام حرفه ای جراحی توسط یک متخصص چشم حاذق، اکثر بیماران تنها چند روز درد ملایم تا متوسط در محل جراحی را تجربه می‌کنند. این درد نیز، با استفاده از داروهای مسکن تجویز شده توسط پزشک قابل کنترل می‌باشد.

مراقبت های بعد از جراحی آب سیاه چیست؟

مراقبت‌های بعد از جراحی آب سیاه عبارتند از استفاده ی اصولی از داروها و قطره های تجویزی، انجام مرتب معاینات پس از عمل، اجتناب از آرایش، اجتناب از رانندگی، عدم استفاده از لنز های تماسی، خودداری از تماس با آب، عدم استفاده از فعالیت های ورزشی خطرناک و … . در ادامه به طور تخصصی به هر یک از این موارد پرداخته شده است:

استفاده از قطره‌های چشمی

شما باید قطره های چشمی به طور منظم و دقیقا مطابق تجویز پزشک خود استفاده نمایید. در این قسمت، جهت تسهیل کار شما، دستور رایج مصرف قطره های چشمی پس از جراحی گلوکوم و احمدوالو مطابق نظر یکی از بهترین چشم پزشکان ایران یعنی دکتر ماندانا احمدی آورده شده است:

• قطره ی کلرامفنیکل هر 4 ساعت یک مرتبه به مدت 5 روز جهت جلوگیری از عفونت
• قطره ی بتازونیت هر 4 ساعت یک مرتبه به مدت 7 روز جهت جلوگیری از التهاب
• قطره ی فلوکورت(FML) از هفته ی دوم بعد از عمل هر 6 ساعت یک مرتبه به مدت 7 روز و سپس هر 8 ساعت یک مرتبه به مدت 7 روز و پس از آن هر 12 ساعت یک مرتبه به مدت 14 روز استفاده شده و سپس قطع گردد. این قطره جهت رفع التهاب چشم تجویز می شود.

لازم به ذکر است که این دستور تنها برای افراد با شرایط نرمال مناسب بوده و در مورد بیماران مختلف، بسته به وضعیت آنها تغییر می یابد. بنابراین حتما طبق دستور پزشک خود، قطره های چشمی را استفاده نمایید.

شما عزیزان می توانید جهت آشنایی با روش اصولی و استاندارد ریختن قطره در چشم و سایر اطلاعات در این زمینه، به مقاله ی تخصصی روش صحیح قطره ریختن در چشم رجوع نمایید.

استفاده از داروهای تجویز شده

دکتر چشم ممکن است داروهای مسکن یا ضد التهاب را برای شما تجویز نماید. لازم است دستورات پزشک را به دقت مطالعه و اجرا نموده و از هرگونه تغییر در دوز و زمان مصرف داروها اجتناب فرمایید.

محافظت از چشم

در طول دوران نقاهت و بهبودی، باید از قرار گرفتن در معرض ضربه، فشار و نور مستقیم خورشید، خودداری نمایید. استفاده از عینک محافظ یا عینک آفتابی مناسب، می‌تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

اجتناب از ورزش های خطرناک

به مدت 30 روز پس از عمل، باید از فعالیت هایی مانند شنا، وزنه برداری و دو خودداری نمایید.

اجتناب از آرایش چشم

به مدت 14 روز پس از جراحی از آرایش صورت و به خصوص چشم ها اجتناب نمایید.

عدم استفاده از لنز های تماسی

به مدت 60 روز پس از جراحی، استفاده از لنزهای تماسی را متوقف نموده و استفاده از عینک را جایگزین آن نمایید.

خودداری از تماس با آب

به مدت 2 روز پس از جراحی، از حمام کردن و تماس چشم ها با آب یا مواد شوینده خودداری نمایید.

اجتناب از رانندگی

به مدت 7 روز پس از جراحی از رانندگی کردن اجتناب نمایید.

انجام مرتب معاینات پس از عمل

معاینات پس از جراحی یکی از مهمترین مراقبت های پس از هر جراحی می باشد. چنانچه بیمار خانم دکتر ماندانا احمدی هستید، زمان معاینات پس از عمل شما مطابق فرمول زیر انجام خواهد گرفت:

• اولین روز بعد از عمل
• سومین روز بعد از عمل
• هفتمین روز بعد از عمل
• 2 هفته پس از عمل
• 1 ماه پس از عمل
• 2 ماه پس از عمل
• 4 ماه پس از عمل
• یک سال پس از عمل
• معاینات دوره ای

لازم به ذکر است که در بیمارانی که تحت جراحی گلوکوم قرار گرفته اند، بسته به وضعیت بیمار، ممکن است به معاینات کمتر و یا بیشتری نیاز باشد.

هزینه ی جراحی ترابکولکتومی و تعبیه شنت احمدوالو چقدر است؟

هزینه جراحی ترابکولکتومی و کاشت شنت احمدوالو بسته به عوامل مختلف مانند میزان تخصص و محبوبیت جراح، موقعیت جغرافیایی، امکانات و شرایط بیمارستان و … متفاوت می باشد.

جهت مشاوره ی تخصصی و اطلاع از هزینه ی این جراحی مطابق با شرایط خود، می توانید در قسمت دیدگاه ها در انتهای صفحه از ما سوال بفرمایید. به پرسش های شما عزیزان، در اولین زمان ممکن، پاسخ داده خواهد شد.

آیا عمل جراحی آب سیاه نیاز به بستری شدن دارد؟

نیاز یا عدم نیاز به بستری شدن پس از عمل جراحی آب سیاه به عواملی مانند نوع جراحی، شدت بیماری، سلامت کلی بیمار و … بستگی دارد. اما به طور کلی این جراحی در اکثر مواقع نیاز به بستری شدن نداشته و بیمار می تواند در همان روز عمل به خانه بازگردد.

لازم به ذکر است که در صورت تمایل به بستری شدن( مثلا در مواقعی که بیمار از شهر دیگر مراجعه نموده و محلی برای سکونت ندارد)، می توانید این موضوع را با پزشک خود درمیان گذاشته و از این امکان بهره بگیرید.

دوران نقاهت بعد از عمل آب سیاه چه مدت طول می‌کشد؟

دوران نقاهت و بهبودی بعد از عمل آب سیاه(گلوکوم)، معمولا بین 7 تا 14 روز زمان می برد. اما این بازه بسته به عوامل مختلف مانند نوع جراحی، شدت بیماری، روش جراحی، تبحر جراح و میزان دستکاری بافتی و … می تواند تغییر کند.

سوالات متداول درباره بیماری آب سیاه چشم

در ادامه جهت سهولت کار شما، به پرسش های متداول شما عزیزان درباره ی بیماری آب سیاه چشم پاسخ داده شده است:

آیا بیماری آب سیاه قابل درمان هست؟

بله، در بسیاری از موارد آب سیاه قابل درمان است. هدف اصلی درمان آب سیاه کاهش فشار داخل چشم است تا از تخریب بیشتر عصب بینایی جلوگیری شود. روش های درمان این بیماری شامل استفاده از قطره‌ها و داروها، لیزر و جراحی های ترابکولکتومی یا تعبیه ی شانت احمدوالو می‌باشد.

برای درمان آب سیاه، جراحی ترابکولکتومی بهتره یا جراحی شانت احمدوالو؟

در یک مطالعه ی طولانی مدت، موارد متعددی از نتایج جراحی های شانت احمدوالو و ترابکولکتومی بررسی شد و مشخص شد که در بسیاری از موارد نتایج این دو جراحی در کنترل فشار داخل چشمی یکسان بوده است. طبق این بررسی، تنها در موارد خاصی مانند درگیری های شدید دیابت در چشم و یا عمل های قبلی چشم، جراحی تعبیه شانت احمدوالو موفق تر بوده است.

آزمایش فشار داخل چشم چطوریه؟

آزمایش فشار داخل چشم بسیار ساده و غیردردناک است و معمولاً تنها چند ثانیه طول می‌کشد. این آزمایش با استفاده دستگاهی به نام تونومتر انجام می‌شود.

چطور می‌شه از آب سیاه جلوگیری کرد؟

برخی از روش‌هایی که می‌توانند به پیشگیری از آب سیاه کمک کنند عبارتند از: بررسی منظم فشار داخل چشم، مراجعه منظم به چشم‌پزشک، رعایت سبک زندگی سالم شامل داشتن تغذیه و ورزش مناسب، استفاده صحیح از داروها و دستورات پزشک و … .

لیزر چشم برای جلوگیری از آب سیاه به چه صورت عمل می‌کنه؟

در درمان آب سیاه، لیزر به عنوان یک روش جراحی جایگزین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش، به عنوان یک گزینه جراحی مینیمال‌ و کمتر تهاجمی به منظور کنترل فشار داخل چشم در برخی از انواع آب سیاه کاربرد دارد.

تفاوت آب سیاه و آب مروارید در چیه؟

آب سیاه (گلوکوم) و آب مروارید (کتاراکت) دو بیماری متفاوت چشم هستند. در آب سیاه افزایش فشار داخل چشم، به تدریج باعث تخریب نورون‌های عصب بینایی شبکیه می‌شود.

درحالیکه آب مروارید یک بیماری در عدسی چشم است که معمولا ناشی از کهولت سن بوده و باعث افت شدید در بینایی می‌شود. در کاتاراکت، عدسی چشم تیره و مات شده و مانع نفوذ نور به شبکیه می گردد.

سن ابتلا به آب سیاه چقدره؟

سن ابتلا به آب سیاه معمولا بالای 40 سال است. اما این بیماری از دوران نوزادی هم ممکن است وجود داشته باشد.

آیا بیماری آب سیاه به فرزندان من به ارث می رسه؟

بله. آب سیاه(گلوکوم) زمینه های ارثی زیادی دارد. چنانچه مبتلا به گلوکوم هستید، خواهران، برادران، فرزندان و اقوام نزدیک شما( بخصوص اگر بیش از 30-40 سال سن دارند) باید تحت معاینه قرار بگیرند.

آیا بیمار مبتلا به آب سیاه می تونه فمتولیزیک یا لازک انجام بده؟

در شرایطی که گلوکوم بیمار کنترل نشده باشد، انجام لیزیک توصیه نمی شود. اما اگر وضعیت بیماری آب سیاه کاملا کنترل شده باشد و در شرایط خاص، این امکان وجود دارد.

آیا آب سیاه(گلوکوم) همون فشار چشم هست؟

خیر. ممکن است فردی فشار چشم بالاتر از حد طبیعی داشته باشد اما مبتلا به گلوکوم نباشد. همچنین احتمال دارد فردی با فشار چشم طبیعی، به بیماری گلوکوم مبتلا باشد. به دلیل تخصصی بودن مطلب، توضیح بیشتری ارائه نمی دهم.

فشار طبیعی چشم چقدر هست؟

میزان نرمال و طبیعی فشار چشم بین 10-24 mmHg است.

آیا داروی گلوکوم باید مادام العمر مصرف بشه؟

بله. این بیماری همانند فشار خون است و داروی آن باید مرتبا تکرار شود. مگر در شرایطی که جراحی انجام شود و با صلاحدید پزشک دارو تغییر کرده و کم یا زیاد شود.

سخن پایانی

همان طور که اشاره شد، آب سیاه یا گلوکوم یک بیماری چشمی است که با افزایش فشار داخل چشم همراه است. این بیماری به تدریج باعث تخریب نورون‌های عصب بینایی در شبکیه می شود. عدم تشخیص و درمان مناسب و به موقع این بیماری می‌تواند منجر به کاهش تدریجی بینایی و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی گردد.

با توجه به اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان مناسب این بیماری، توصیه می کنیم به صورت منظم معاینات دوره ای خود را نزد یک چشم پزشک باتجربه و حاذق در این زمینه دنبال نمایید.

امیدواریم مطالعه ی این مطلب اطلاعات جامع و کاربردی در زمینه ی این بیماری و موارد مرتبط با آن در اختیارتان قرار داده باشد. شما عزیزان می توانید جهت نظرات، پیشنهادات، انتقادات و پرسش های تکمیلی خود را در قسمت دیدگاه ها در انتهای مطلب با ما به اشتراک بگذارید. از اینکه تا انتهای مطلب با ما همراه بودید، صمیمانه سپاسگزاریم.

درباره دکتر ماندانا احمدی

من دکتر ماندانا احمدی هستم، دارای فوق تخصص پیوند قرنیه، سگمان قدامی و لیزیک. فارغ التحصیل پزشکی عمومی دانشگاه شهید بهشتی سال ۱۳۷۲ با رتبه ی ممتاز (یک در صد نخبگان) که اکنون پس از 25 سال فعالیت و انجام جراحی های بی شمار در خدمت شما مردم عزیز می باشم.